Oud-collega Rik Goverde is maandag Marokko uitgebonjourd.
Voor ik daar serieuze woorden aan spendeer benoem ik eerst een van de belangrijkste verdiensten uit zijn journalistieke carrière.
Rik heeft de foto gemaakt waarop ik u, vanaf mijn homepage, zo streng in de ogen kijk.
Want hij is behalve schrijver en auteur (‘De zaak Mandy P.) ook fotograaf.
Eentje die zijn slachtoffer niet standaard om een glimlach vraagt, zo kunt u zien.

Ik hoop dat Rik zijn camera heeft kunnen meenemen in een van de vier tassen die hij mocht pakken.
Op weg naar de bank in Rabat, de stad waar hij sinds twee jaar zijn bivak heeft als correspondent voor diverse media, werd Rik door agenten in burger meegenomen.
Op het bureau kreeg hij te horen dat hij ’s avonds in Tanger de boot op moest, naar Spanje.
“Zie ginds komt……Rik Goverde”.

Een reden voor zijn verstoting is niet gegeven.
Opdracht van de Wali, zo begreep Rik.
Wali? Wali wie?
In dit geval heet hij Abdelouafi Laftit, vorig jaar benoemd.
De Wali, dat is zo’n beetje de commissaris van de koning.
Hier in Noord-Brabant is dat Wim van de Donk.
Op hem valt ook wel iets aan te merken, maar Wali Wim kiepert geen journalisten buiten.

Rik had nog altijd geen werkvergunning.
De voorbije twee jaar wel enkele keren aangevraagd, maar niet gekregen.
Zo vergaat dat ook diverse andere buitenlandse journalisten in Marokko.
Het biedt de mogelijkheid om iemand te allen tijde tot ongewenst vreemdeling te verklaren.
Al lijkt het me sterk dat een beetje Wali zich door een werkbriefje laat tegenhouden.
Dat weten die correspondenten zonder of mét vergunning ook best.
Ze opereren niet voor niks behoedzaam.
Rik kon ook geen vuiltje ontdekken in zijn laatste reportage over de Westelijke Sahara.
Hoewel dat al decennia sowieso als een explosief onderwerp geldt.

Wali betekent, in een letterlijke vertaling uit het Arabisch, ook beschermer, hoeder.
Vandaag is vooral de vraag wat de beschermer niet beschermt makkelijk te beantwoorden.
Na de affaires rond Rena Netjes (Egype) en Fréderike Geerdink (Turkije) krijgen onze jongens en meisjes van het vrije woord in die regio andermaal een waarschuwing.
Uitzetting van de een zet anderen aan het denken.

Rik zelf bleef er laconiek onder.
Niet meer welkom? Misschien wel leuk om vanuit Tunesië te werken.
Ik heb het even voor hem opgezocht, want die Wali’s tref je te pas en te onpas.
En ja, ook de regio Tunis heeft er een.
Nou maar hopen voor Rik dat dat meer een Wali Wim is.