Mijn naam is Twan van den Brand.
Ik ben journalist, werk voor anderen en voor mezelf. Schreef met steun van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten een boek over een justitieel experiment. De jongens van De Corridor verscheen bij uitgeverij Balans, net als mijn eersteling De Strafkolonie. Ik werk momenteel freelance voor het Historisch Nieuwsblad, G-Geschiedenis en voor culturele opdrachtgevers, schrijf en redigeer teksten voor overheden en musea, verzorg podiuminterviews, leid debatten en presenteer bijeenkomsten. Daarnaast ben ik adviseur van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.

In het verleden bekleedde ik tal van functies bij het Brabants Dagblad, de Persgroep, Wegener, VNU en het Nieuwsblad (van het Zuiden).
Mijn laatste post was die van adjunct-hoofdredacteur van het Brabants Dagblad.

Daarnaast presenteerde ik voor de krant een maandelijks nieuwscafé, maar ook debat- en lezersavonden.
En in 2014 was ik zowaar nog enkele keren gids in mijn oude woonplaats Berlijn (zie verderop), waar ik bussen met lezers van de Wegener-kranten over de geschiedenis van de eens (en nog!) verdeelde stad vertelde.

Op 1 november 2015 ben ik bij het Brabants Dagblad vertrokken om me als zelfstandig journalist en journalistiek adviseur te vestigen.
Voor ik in de hoofdredactie belandde was ik chef redactie en onderzoeksjournalist. Ik deed onder meer samen met bestuurskundige Marcel Boogers onderzoek naar de invloed en invloedrijken in Oss (2008-’09), Tilburg (2009-’10) en Den Bosch (2010-’11).

Vele jaren werkte ik als buitenlandverslaggever, berichtte onder meer over (en was ooggetuige van) de val van de Muur, de oorlog in Joegoslavië, de (eerste) Golfoorlog en reisde voor een lange reportage, zoals dat heet unembedded, naar het geteisterde Afghanistan.
Ik richt(te) mij bovendien op Duitsland en het (voormalige) Oostblok, Suriname en Cuba.

In de jaren 2000 en 2001 was ik correspondent in Duitsland (en Polen), met standplaats Berlijn.
Maar de ervaring is ruimer. Jarenlang was ik eindredacteur, nieuws- en regioverslaggever en sportredacteur.
In die laatste functie was ik er al bij in 1984 tijdens de Olympische Spelen te Los Angeles.

Daarnaast deed (en doe) ik ook nog wel wat andere dingen.
Ik zat/zit binnen en buiten de journalistieke wereld in een reeks van besturen, adviesraden, werkgroepen en commissies.

In 2006 verscheen van mijn hand na een onderzoek van enkele jaren bij uitgeverij Balans het boek De  Strafkolonie, een Nederlands concentratiekamp in Suriname 1942-1946.  Klik hier maar eens voor mijn  oude site strafkolonie.nl.
Het jaar daarop was ik eindredacteur van Gedreven, de ongeautoriseerde biografie van voetballer Ruud van Nistelrooy,  geschreven door Henri van der Steen en Maarten van Helvoirt. (Uitgeverij De Buitenspelers).

Verder fungeerde ik in 2008 als adviseur van De vergeten strijders van Oranje, een film van  de Haags/Surinaamse cineast Ramdjan Abdoelrahman. Wil je de trailer zien? Klik dan hier.
Drie jaar later, in 2011, verscheen de documentaire Koninkrijk in Wereldoorlog van de Amsterdamse producenten Dorna  van Rouveroy van Nieuwaal en Ruud den Drijver. De documentaire is deels gebaseerd op De Strafkolonie. Er kwam ook  een lespakket voor de middelbare school uit voort. Ik deed research en interviews voor de documentaire en maakte deel uit  van de redactieraad. Ook deze trailer zien? Juist ja, hier even klikken.

Bij uitgeverij Balans verscheen in 2017 het eerdergenoemde boek De jongens van De Corridor, dat ik schreef samen met journalist en filosoof Jos Straathof. Daarover lees je hier meer.
In 2021/2022 deed ik met hulp van het Steunfonds Freelance Journalisten in binnen- en buitenland onderzoek naar de opvallende geschiedenis van een veroordeelde miljonairszoon, componist en journalist, telg uit de vooraanstaande Nederlands geslachten Van Beuningen en Fentener van Vlissingen. Lees de longread over De zaak-Van Beuningen elders op deze site of bij Erfgoed Brabant.
In 2023 deed ik met hulp van hetzelfde Steunfonds onderzoek naar de overval van Jodenjagers op Rusthuis Hannah in Oss. Dat resulteerde in de longread Bertha en de 18 doden, in januari 2024 gepubliceerd in een project van Tilburg University en Erfgoed Brabant.

      

(Klik op de foto’s voor een groter formaat)