Er vloeiden natuurlijk tranen in Rio. Soms van vreugde, soms van verdriet. Een enkele keer was er andere ontroering. Bij Annemiek van Vleuten bijvoorbeeld. De wielrenster van de veelbesproken val. Ze vertelde over het audio-bericht dat ze van gouden Anna van der Breggen kreeg. Die lieve boodschap zou ze bewaren. Natte ogen. In haar stem zat gedurende het héle interview een traan. Maar

  Je kunt vallen. Want je fietst heel hard van een Braziliaanse berg. Ligt op kop. Je houdt Abbott en de rest op afstand. Weet dat goud op je ligt te wachten. Goeie benen. De beste van allemaal. Je presteert top. Er vallen een paar druppels regen. En dan, ineens, is het over. Uit. Foutje. Dan lig je in de berm. Zo opgevouwen dat menig hart stil staat. Het

  De Back Door Pub ligt achterin. De naam verraadt dat reeds. In de donkere bar vooral zwarte clientèle. Daar staat een magere zwarte man. Metershoog. Met sheriff ster op de revers van het veel te ruime colbert. Jasje met vlekken. Hij speelt bewaker. Ook Léon is er. Kleine kerel met één oog. Hij houdt, dat mag hij graag vertellen, van zwarte magie. Léon bezoekt dagelijks