Verbleef ik onverwacht met twee dames in mijn slaapkamer.
Geheel sans gêne.
Samen bereikten de twee een respectabele leeftijd van bijkans 160 jaren.
De ene helft was in elk geval 79.
Dat wist ik uit een document dat de notaris mij eerder stuurde.
Beide dames hadden, voor zij de slaapkamer bereikten, 35 treden genomen.
Want eerder geraak je niet in de buurt van mijn bed.
Ze deden het kwiek.
En dat is vooral voor de 79-jarige prettige wetenschap.
Zij heeft namelijk mijn bovenwoning in de Bossche binnenstad gekocht.
Wil ze echt de bovenste verdieping bereiken, dan wachten haar nóg elf treden.
Met haar vriendin kwam ze op de koffie.
Ik vroeg of ze niet opzag tegen dat trappenlopen.
Welnee, zei ze, daar blijf je jong bij.
Of mij dat ook was aan te zien?
Immers acht jaar geoefend?
Ze lachte slechts.
Mij in volstrekte onzekerheid latend.
Nooit goed, onzekerheid in de slaapkamer.
Het was een leerzaam bezoek.
De vriendin vertelde dat ze vroeger in deze straat had gewoond.
Er woonden veel kennissen van haar.
Het was een straat waar het feminisme bloeide, zei ze.
Ze keek me aan.
Of ze nog een speculaasje mocht.
Dat mocht.
Ik zag plots Dolle Mina’s rond het statige Zwanenbroedershuis bij mij aan de overkant.
Daar waar het Illustere Lieve Vrouwe Broederschap resideert.
Conservatief en elitair mannengezelschap.
In 1318 opgericht.
Onze huidige vorst is lid en graag geziene gast.
Zoals zijn grootvader, de vrolijke Bernhard, dat ook was.
Dat ik acht jaar heb gewoond in een straat van mannen met gesteven boorden wist ik.
Maar de geschiedenis van de Mina’s, dat was een openbaring.
De koopster was de deftigste van de twee.
Aardig waren ze allebei, erg aardig.
Zij, de 79-jarige, vertelde dat mijn huidige werkkamer praktijkruimte wordt.
Ze bleek sjamaan te zijn.
Klanksjamaan om precies te zijn.
Wekelijks ontvangt ze nog een aantal cliënten.
Ik zie een grote schaal voor me, zei ik.
Nou, zij deed het met een trommel.
Maar klanksjamanen maken ook gebruik van ratels, en van de stem.
Om het bewustzijn te verruimen, om te helen, om te helpen.
Voor de groepslessen wil ze een nabije ruimte afhuren.
Ik dacht even aan het Zwanenbroedershuis.
Waar volgens mij nog wel wat rek in de geesten zit.
Dit keer, weer even dolende, zag ik ineens een broeder in paarse tuinbroek door de straat rennen.
Op het moment dat ik lichtjes begon te zweven, werd mevrouw sjamaan heel praktisch.
“Laat de wasmachine gerust staan.”
Plots zag ik een
Zwanenbroeder in
paarse tuinbroek
Onbekend met de Zwanenbroeders? Klik hier.