Het was de week van de zware jongens.
Zie het verse verhaal over de Osse bajesklanten elders op deze site.
Zij kregen thee ingeschonken door Wilhelmina.
Zelf ging ik op de koffie, ja met mede-auteur, vanwege nakend boek.
Te Dordrecht.
Bij de voormalige sterkste man van Europa en Nederland.
Toen zo’n 120 kilo zware jongen.
Mijn vingers doen het nog nadat ik hem de hand heb geschud.
Daar maakte ik me vooraf enige zorgen over.
Je moet wel kunnen tikken.
Op het naambordje van zijn woning staat Siem W.
Zelfspot.
Siem Wulfse heeft een lange reis gemaakt door het Nederlandse gevangeniswezen.
Ervaringsdeskundige, type druistig.
Werd ingehuurd vanwege zijn biceps, omvang 48 centimeter.
Mensen beschermen, lading coke beveiligen, aan de deur bij de discotheek.
Gevarieerd cv.
Over de verdiensten behoefde doorgaans geen belasting te worden betaald.
Houdt hij toevallig ook niet van.
Na menig karwei moest Siem door de tralies naar het vrije leven kijken.
Niet moeilijk over doen, vindt hij.
Wie gaat brommen heeft dat aan zichzelf te danken.
Geef niet een bewaarder of wie dan ook de schuld.
Rust bewaren, tijd uitzitten.
Daarna terug naar moeders de vrouw.
Hij is 64 inmiddels, nog altijd een beer.
We spreken over lang, heel lang geleden, zijn eerste ervaringen met justitie.
Ook nog even over latere vrinden.
Onder wie André Hazes, vriend tot aan zijn dood.
Sterke man en Dré senior hebben zoveel beleefd.
Alleen al daarover zou hij een boek kunnen schrijven.
Doet -ie niet, hebben anderen al gedaan.
Siem eert hem op zijn manier.
Daarginds, wuift hij naar een andere ruimte, hangt Hazes.
Althans, daar hangen foto’s van de volkszanger.
En bewegend beeld is elders voorradig, dankzij een worstenfabrikant.
Zie hieronder.
Siem is die met de staart.
Inmiddels geen vriend meer: Fred R, kroongetuige in het Passageproces.
Daarin staan zeven moorden centraal.
Verraaiers, daar heeft Siem het dus niet zo op.
Andersom schijnt er ook iets te zijn geknakt.
Want de politie heeft hem gewaarschuwd dat hij op een liquidatielijst staat.
Met dank aan Fred.
De eerste durfals zijn al even geleden in de straat gesignaleerd.
Da’s inmiddels allemaal geregeld, stelt Siem gerust.
Daarginds hangt Hazes,
althans daar hangen zijn foto’s
Als beloofd: hier het bewegend beeld van de worstenfabrikant
Wat leuk om dit te lezen!
Heb met Simon op de lagere school in Dordrecht gezeten, de prinses Julianaschool aan de Singel. Simon woonde bij zijn grootmoeder. In
mijn herinnering een kleine, tengere vrouw die met enige regelmaat naar school kwam als hij weer eens iets had uitgespookt. Ze maakte altijd een zorgelijke indruk. Simon had ook iets zieligs, ik kon dat toen niet plaatsen. Geen al te vrolijke jeugd, denk ik. Meester Brouw, type ‘streng doch rechtvaardig’ en toen het schoolhoofd, trok zich het lot van Simon aan. Hoe dan ook, leuk om iets over deze klasgenoot te lezen!