In Duitsland hebben ze ratten die kunnen praten.
Soms, nee altijd, schreeuwen ze.
Ze komen steeds vaker uit hun holen.
Krijsende ratten, dan moet je oppassen.
Onlangs kropen ze door de bierhal van Dresden.
Een vochtige omgeving, daar houden ze van.
En maar blaffen.
Alsof ze geen ratten waren.
Wir sind das Volk, riepen ze.
Dat is zoiets als Wij zijn het volk.
Maar die ratten bedoelden: wij gaan in dit land huishouden.
Rond de toog, heel laag bij de grond, beneden elk niveau, scharrelde ook de opperrat rond.
Die verdoemde het Holocaust-monument in Berlijn.
Ik moest rillen toen ik het las.
Wir sind das Volk.
Daar klopt natuurlijk niks van.
Duitsers zijn geen ratten.
Duitsers zijn doorgaans beleefde mensen.
Afstandelijk misschien, humorloos, wel goedgemanierd.
Ze kunnen een voorbeeld zijn als het gaat om de omgang met een gitzwart verleden.
De brullende ratten ontheiligden ook een ander monument.
Wir sind das Volk dateert uit 1989.
Uit de maanden rond de val van de Muur.
Het werd voor het eerst geroepen in Leipzig.
De Heldenstadt waar het verzet tegen het nukkige socialisme begon.
Ik heb indertijd, beroepshalve, een aantal keren meegelopen in de Montagsdemo.
Een betoging met een geschiedenis en een toekomst.
Eerst het vredesgebed in de Nikolaikirche.
Daarna de straat op.
Met mensen, normale mensen.
Al zal er best een Stasi-ratje tussen hebben gelopen.
De Nikolaikirche heeft witte banken.
Nog altijd wordt er op maandag gebeden voor de vrede.
Ik ben tussen ’89 en ’99 regelmatig op bezoek geweest bij de dominee.
Hij droeg steevast een mouwloos spijkerjasje.
Inmiddels overleden.
Had zijn naam niet mee.
Führer heette hij, Christian Führer.
Hij bepleitte harmonie, oprechtheid, wellevendheid, mededogen.
Leve die Führer.
Wir sind das Volk werd in 1989 al snel Wir sind EIN Volk.
Het was wens, statement en een schreeuw om hulp ineen.
Oproep tot hereniging, samen verder.
Kijk, dat zullen die ratten nooit roepen.
Zij zijn op zoek naar een andere Führer.
Waar o waar is die fluitspeler uit Hamel(e)n als je hem nodig hebt?
Rond de toog,
laag bij de grond,
beneden elk niveau,
scharrelde
de opperrat
Wil je de Nikolaikirche bezoeken? Klik hier.