Nieuw boek uit over Commandant Konijn.
Bijnaam van een journalist die alsmaar de oorlog zoekt.
Van Michel Maas, correspondent voor NOS en de Volkskrant.
Eind vorige eeuw logeerde hij tijdens een oorlog bij het UCK.
In de Kosovaarse bossen.

Het UCK was de Albanese verzetsbeweging tegen de Servische heerser.
Die laatste verdween pas na NAVO-bombardementen.
Vervolgens trok de VN-vredesmacht KFOR binnen.
Toen kwam het UCK uit de wouden en de bergen.
Maas ook.
Hij zit tegenwoordig al lang in Indonesië.

Commandant Konijn, vrij naar een knuffel.
Oorlog en dieren.
Vorige week had ik het met fotograaf Mariëlle van Uitert over een kat.
De oorlog roept ook haar steeds weer, onvermijdelijk, verslavend.
Ze was net terug uit de frontlinie in Irak, uit Mosul.
Het mooie is dat ze na tien jaar nog geen spoortje verzadiging kent.
Elke reis torst ze behalve het scherfvest ook autenthieke passie mee.
Ik vroeg haar of er na zoveel wereldse ellende nog wel ruimte is voor lokaal verdriet.
Kan ze zich, terug in Nederland, nog druk maken om ander leed?
Om de gebroken linkerachterpoot van straatkat Miep?
En of ze dat kon, zei ze.
Eenmaal hier telt ook het leed van hier.
In net zo hevige mate als het grote drama ginds.
Ook om dat linkerachterpootje kan ze dus snotteren.

Ik interviewde haar in Kamp Vught vooraf aan de opening van haar expositie.
Die is daar te bezichtigen tot en met 18 juni.
Haar recente boek Duizend Ogen is de basis voor de tentoonstelling Kijk niet om.
Het is de weerslag van tien jaar oorlogsfotografie.
Ze heeft, vindt ze, in die jaren veel geleerd.
Ook over zichzelf.
Tien jaar lang keek ze door de lens in die vele ogen.
Ze schudde wat van haar westerse waarden af.
Werd wereldmens.
Meer begrip voor de ander en het andere.
Kan bij niemand kwaad.

Vanuit de oorlog terug naar die andere beestenbende.
Of er een leven voor haar is na de oorlogsfotografie?
Ze kan er zich nog niks bij voorstellen.
Voorlopig reist ze van brandhaard naar frontlinie.
Maar mocht dat toch ooit voorbij zijn?
Dan wil ze dieren fotograferen, zei ze.
Dan verdwijnt Commandant Konijn uit beeld en verschijnt pronte Miep.
Dat pootje is tegen die tijd al lang genezen.
Maar geen garantie dat ze dan nog leeft.

‘Meer begrip voor
de ander en het
andere. Kan bij
niemand kwaad’

*Meer tekst en beeld bij de opening van de expositie in Kamp Vught op de site van beeldenstormer Jan van de Ven 

**Klik hier voor de site van Mariëlle van Uitert