Ik ben niet van gluren naar de overburen.
Maar sinds kort wordt mij een voorstelling opgedrongen.
Heb een overbuurman die het behaagt om mij, mogelijk ook anderen, alle kleuren van zijn onderbroeken te laten zien.
Op een enkel moment gaan zelfs die katoentjes nog uit.
Dan weet je zeker dat het in juni bij hem binnen niet vriest.

In het appartementencomplex aan de overkant is het verder sereen.
De niet meer zo nieuwe performer evenwel heeft de voorbije weken geen gordijnen aangebracht.
Dat moet -ie zelf weten.
Maar is het dan nodig om vanaf 18.23 uur in louter je boxer te paraderen?
Niet één keer.
Bijna avond na avond.

Onderbroekbuurman loopt dan, mobieltje aan het oor, kriskras door zijn woonkamer.
Druk gesticulerend.
Tijdens deze wandeling binnenshuis schuurt hij ook langs het raam.
Zal binnenkort eens een enquête houden of de passanten op straat inmiddels ook alle kleuren van zijn Björn Borgs kennen.
Als de donkerte invalt doet hij het licht aan, niet zo’n beetje.
Waarschijnlijk een lastig parcours.

“Ik zou er iets van zeggen”, raadde de koffievisite me aan.
“Je kunt toch wel een beetje rekening met elkaar houden, hier op de vierkante meter in de binnenstad.”
Maar ik denk niet dat ik ga aanbellen.
Om te zeggen: “Vrind, zou jij je kleren niet eens lekker aanhouden.”
Hoewel het wel een vervreemdende achtergrond is.
Hij flaneert boven en langs de randen van mijn tv.
Zit je bloedjeserieus naar Annechien te kijken, blijkt de onderbroekbuurman achter haar te staan.
Hij is als een blote Tarik Z. bij de NOS binnengedrongen.

Waarom ik dan míjn gordijnen niet sluit?
Laat ik vooropstellen: zelf ben ik zuinig met licht en houd ik in de huiskamer doorgaans mijn kleren aan.
En vervolgens: mochten zijn wandelingen me gaan storen, dan sluit ik zeker mijn vitrage.
Jammer, want dan verlies ik mijn uitzicht op het beschermd stadsgezicht.
De gevel van het monumentale pand aan de overzijde, bedoel ik nu.

Tot nu toe vind ik onderbroekbuurmans onbevangenheid vooral opmerkelijk.
Er treedt ook enige gewenning op.
Annechien en hij zijn inmiddels al bijkans een stelletje.
Doe ik mijn gordijnen dicht, dreigt zij een alleenstaande presentatrice te worden.
Ik gun Annechien vooralsnog haar bloterik.

Hij is als een blote Tarik Z.
bij de NOS binnengedrongen

Wie die Tarik Z. ook alweer was? Klik hier