Ik had nog nooit van het dorp gehoord.
Dat ligt aan mij.
Want in 2013 nog was het op de kaart gezet door het NK grasmaaierracen.
Koekange.
Nabij Meppel.
Voor wandelaar en historicus: aan het Westerborkpad.
2390 inwoners, aldus Wikipedia.
Kan er intussen zomaar eentje meer zijn.
Later deze week mag ik er naar toe.
Tijdens de jaarlijkse feestweek nog wel.
Dat is toeval én geluk.
Koekange wordt omtoverd tot ‘een vrolijk versierd dorp’, aldus de lokale site.
Het fortuin lacht mij sowieso toe.
Ik ben er, verraadt het programma, op de dag van de bingo.
Op die site ook een oud nummer van het blad De Koegang.
Met op de voorpagina de palmpasenoptocht, een traditioneel kindervers incluis:
Haantie op een stokkie
Gattie in zijn rokkie
Gattie in zijn linkerpoot
Mörgen is mien haantie dood.
Die droefenis blijf nu dus, in regenachtig juni, door mijn hoofd spoken.
Volgens de overlevering ontleent Koekange zijn naam aan het Frans.
Net zoals Kockengen in Utrecht overigens.
In het land van het EK voetbal spreken ze over Pays de Cocagne.
En dat betekent zoiets als luilekkerland.
Ik had Koekange toch echt moeten kennen.
Er is schrale troost.
Website Funda, overal thuis zou je denken, plaatste het dorp jaren her in de kop van Overijssel.
Zocht je naar een huis in Drenthe, dan kwam je nooit in Koekange terecht.
Of dat pech of geluk is, kan ik u, desgewenst, na mijn bezoek vertellen.
Inmiddels ligt het dorp ook voor Funda alweer een tijdje in Drenthe.
Voor de prijsstelling van de huizen maakt het verder niet uit.
Het blijft uitverkoop in luilekkerland.
Juist ja, ik proef het: de vraag brandt op uw lippen.
“Waarom zonodig naar Koekange?
Iets met dat nieuwe boek?”
Bingo.
En volgende week?
Volgende week naar Oirlo.
Dat behoeft neem ik aan geen introductie.
NK grasmaaierracen in Koekange gemist? Grijp je kans en klik hier