Ze komen de laatste tijd steeds vaker langs.
De kettingberen.
Niet de mishandelde, gedresseerde tobbers uit Oost-Europa.
Geen exemplaren uit circus- of kermistent.
Of waarvandaan dan ook.
Maar kettingberen uit het vroegere Indië.
Geen dieren.
Mensen.
Wel mensen die als beesten werden behandeld.
Geboefte.
Met dwangarbeid konden de veroordeelden boete doen.
Onder meer ons koninklijke KNIL zette ze in.
Als sjouwers en bouwers.
In Atjeh, op Nieuw-Guinea.
Elders.

Dit is een noodkreet.
Niet ter redding van de kettingberen.
Die zijn geschiedenis.
Toch?
Ik wil vooral meer over ze weten.
Over wie, wat, hoe en waarom.
Ik wil over ze schrijven.
Ze een gezicht geven.

Er zijn oude kranten, passages in boeken.
Maar het bronnenmateriaal is bepaald niet rijk.
Daarom: informatie gezocht.
Tips, aanwijzingen en documenten zijn van harte welkom.
Dank vast voor die mail naar: detaalvantwan@gmail.com

*Uit het tijdschrift Indische Letteren.

Lees hier (een beetje) meer.