“Voor Twan van den Brand, die wel wat filmavonturen gewend is.”
Dat was de hoffelijke krabbel die Ruud in blauwe blokletters op de eerste blote pagina van zijn boek had geschreven.
Ruud is Ruud den Drijver.
Zijn boek is de biografie van regisseur en producent Wim Verstappen.
Inderdaad, die van Blue Movie uit 1971, en een reeks andere films.
Gedurende jaren was hij de helft van het beruchte duo Pim & Wim.
Die eerste leeft nog, te Suriname.
Verstappen overleed in 2004, 67 jaar jong.

Ruud stuurde me zijn boek toe.
Circus Bloteman, een titel die voor een hele generatie Nederlanders geen uitleg behoeft.
In Blue Movie zwiepte de fiere jongeheer van Hugo Metsers, uit naam van Verstappen, de filmkeuring weg.
De seks, nou ja de film, trok miljoenen en bezorgde de regisseur een vermogen.
Dat geld gaf hij weer grif uit, gul donerend ook aan de Nederlandse filmwereld.
De biografie verscheen eerder dit jaar en werd in september tijdens het Nederlands filmfestival bekroond met de prijs voor de beste filmpublicatie in 2015.

Voor alle helderheid: ik ben nauwelijks filmavonturen gewend.
Ruud wel, volop.
Hij heeft nog met Verstappen gewerkt.
En inderdaad, twee keer ben ik er samen met Ruud op uit geweest voor de documentaire Koninkrijk in Wereldoorlog.
Wil je iets weten over de cinema, vraag het hém, ontdekte ik toen.
Maar allez, genoeg op zijn schouders geklopt nu.

Circus Bloteman begint in Gemert, jawel Gimmert, waar de wieg van Verstappen stond.
Hij woonde er slechts twee jaar, zijn ouders sleepten kleine Wim in 1939 mee naar Curaçao.
Pa Sjef Verstappen was uitverkoren voor het onderwijzersambt in de West.
Wim heette naar zijn overleden grootvader, de zwoeger die de zware kettingen voor de ophaalbrug van kasteel Gemert smeedde.
In Helmond was deze opa Willem (1859-1925) gekend als tegendraads karakter.
Ook als mede-oprichter van de R.K. Werkliedenvereniging en de Rooms Katholieke Drankweer, een club tegen de borrels en neuten die in arbeidersstad Helmond zoveel rijkelijker werden geschonken dan elders in Nederland.
Zelf was Willem een stevige innemer voor hij zich onder druk van de financiën en de koters tot de soberheid bekeerde.
In 1912 organiseerde hij, volkomen nuchter, in het gebouw van de werkliedenbond een allereerste filmvoorstelling; er zouden er veel meer volgen.
Zoon Sjef bleek al gauw een heuse cinefiel.
En kleinzoon Wim werd nog in dezelfde eeuw een filminstituut.
Dankzij weerbarstige genen én de volwassen jongeheer van Hugo.

Zie ook:
Wikipedia over Wim Verstappen
Circus Bloteman
Louis Hartlooperprijs voor Ruud den Drijver