De secretaris van de Stichting Jodensavanne, Stephen Fokké, moest er ver voor reizen, maar kreeg waarop hij hoopte. Tijdens de deze maand gehouden bijeenkomst van Unesco in Ryad (Saoedi-Arabië) werd de voormalige suikerrietplantage in Suriname aangemerkt als Werelderfgoed.
In Nederland ging de aandacht uit naar het Eise Eisinga Planetarium te Franeker. Maar ook in Jodensavanne liggen vanaf het begin – midden zeventiende eeuw – Nederlandse sporen.
Een minder bekend deel van de geschiedenis: tijdens de Tweede Wereldoorlog bestierde Nederland op deze plek, in de jungle vijftig kilometer ten zuiden van hoofdstad Paramaribo, een concentratiekamp, waarin zogenoemde Indische NSB’ers waren opgesloten. Ik schreef er eerder een boek over: De Strafkolonie.

Meer weten?
Lees over De Strafkolonie
(ook al in het theater geweest).
Of ga naar de nieuwe website van Stichting Jodensavanne.