Ik heb een relatie met twee blonde meiden.
Ze stuurden me deze week een mail, zo gaat dat bij modern socializing.
Aukje en Maud openden overigens wat zakelijk.
“Beste Twan.”
Daar spatte de frivoliteit niet direct vanaf.

De twee begonnen over ‘huh’.
Dat stopwoordje schijnen ze overal ter wereld te kennen.
De Nijmeegse wetenschapper Mark Dingemanse deed er onderzoek naar.
En hij heeft daar, samen met twee andere wetenschappers, dit jaar de Nobelprijs voor gekregen.
Even aan uw aandacht ontsnapt waarschijnlijk.
Het ging om de Ig Nobelprijs.
Een prijs voor onderzoeken die je eerst laten lachen en daarna aan het denken zetten.
De awards worden sinds 1991 kort voor de echte Nobelprijzen uitgereikt tijdens een gala op het prestigieuze Harvard.
Vaak zijn het oud-winnaars van de echte Nobelprijzen die ze overhandigen.

Dankzij mijn twee blonde vriendinnen (?) ben ik gaan googelen.
Vorig jaar was er een Nobelprijs voor onderzoek naar ‘de effecten van country muziek op zelfmoord’.
In 2013 ging een van de prijzen naar de Witrussische president Loekasjenko omdat die applaudisseren in het openbaar had verboden.
Het politiekorps in zijn land deelde in de eer: het had een eenarmige man opgepakt die tegen dit decreet zondigde.
Een jaar eerder was er in Harvard applaus voor Frans de Waal, de in Den Bosch geboren maar al decennia in de VS levende primatoloog.
Hij toonde mede aan dat chimpansees elkaar kunnen herkennen aan de hand van foto’s van hun achterwerk.
Voor Mirjam Tuk, nu verbonden aan het Imperial College in Londen en de Erasmus universiteit in Rotterdam, was er in 2011 eer vanwege het onderzoek ‘hoe een volle of lege blaas ons beslissingsvermogen beïnvloedt’.
Over de blaas gesproken: dit jaar kwam een van de laureaten met een wc-bril over de schouders het podium op.
Een ander met een oranje pylon op het hoofd.
U krijgt het niveau een beetje door, denk ik.

De thema’s voor de prijzen willen wel eens uit hun verband worden gerukt.
Een Amerikaanse hoogleraar kreeg naar eigen zeggen eer voor iets waar hij nooit onderzoek naar had gedaan.
Het mag dan een gebbetje zijn, veel onderzoekers zetten de Ig Nobel wél op hun cv, zo leerde mijn zoektocht in google.
En ja, er is één wetenschapper die zowel de Ig Nobelprijs als de echte Nobelprijs heeft gewonnen, in die volgorde.
Voor de zwevende kikker en onderzoek naar het ultradunne grafeen, ook in die volgorde.
Het is André Geim, geboren Rus, maar inmiddels eveneens voorzien van de Nederlandse nationaliteit.

Wil jij je afmelden? Dat kan niet, zo vertellen Aukje en Maud mij doodleuk aan het eind van hun mail.
De twee van bureau Maer Texxt komen daar even later van terug.
Dan blijkt het, met enige moeite, wel te kunnen.
Moeite? Ik hou ze gewoon nog even aan mijn zijde.
Ook al begonnen ze de mail niet met de boodschap dat ik een relatie met ze heb, maar een relatie van ze ben.
Huh?

Meer lezen?

Ga hier naar de site van de Ig Nobelprijzen

Hier tref je onder meer een filmpje aan waarin ‘huh’ de wereld over gaat

En hier de meiden van de relatie