Een paar weken geleden figureerde hier Dirk Duister.
Zwerver te Dordrecht.
Aldaar lens geschopt in 1971.
Omdat hij Duits sprak.
U herinnert zich wellicht ‘De dood van mijnheer Niemand’.

Mijn introductie van Dirk ging vergezeld van beeld.
Drie zwervers op een bankje.
Dirk zat er niet bij.
Het was een foto van een schilderij van K.J. Huineman.
Enkele lezers stelden vragen over het werk.
Dus bladerde ik nog eens door mijn, ahum, dossier Huineman.
Deurwaarder en schilder te Terneuzen.
Lid van de Zeeuwse (schilders)kring.

Het doek is van 1937.
Enkele jaren later belandde deze Kornelis Jacob in het gevang.
Vanwege zijn verzet tegen de Duitsers.
Hij zou voor het vuurpeloton moeten verschijnen.
Maar dat ging om onduidelijke redenen niet door.
Direct na de oorlog schetste Huineman in opdracht van de Engelsen.
Onder meer in juist bevrijde Duitse concentratiekampen.
Waar dat werk is gebleven, ik zou het maar al te graag weten.

Huineman kwam ook naar Den Bosch.
In oktober 1945 exposeerde hij in wat toen de openbare leeszaal heette.
Burgemeester Loeff, zo lees ik, “gaf uiting aan zijn groote bewondering”.
Persbureau ANP berichtte over de expositie, die wegens groot succes werd verlengd.
Naar het verslag is het op de oude telexvellen even zoeken.
Ingeklemd tussen de paardenkoersen op Duindigt en de zusters van Moerdijk.
Die laatsten waren vawege de verwoesting van hun klooster te gast in Vught.
Verder weg, in de missie, hadden ze, aldus het telexbericht, elf collega’s te betreuren.
Omgekomen in Jappenkampen.

In de kranten uit die dagen viel mijn oog op een ingezonden mededeling.
Had niks met Huineman of Duindigt van doen.
Wel met Den Bosch en de oorlog, nou ja de bevrijding, nou ja……
Het was geen boodschap van grutter of kolenboer.
Maar eentje op gestrenge toon.
Wij vertrouwen, dat de herdenking van de bevrijding der stad ‘s-Hertogenbosch op Zondag 28 october a.s. geen aanleiding zal worden tot Mis-verzuim of tot minder vieren van het Hoogfeest van CHRISTUS KONING.”
Was getekend: De Deken en Pastoors der Stad.