De gevangenis in Vught krijgt een nieuwe directeur.
André Aarntzen.
Komt over van Blue Band.
Althans van de gevangenis in Arnhem met die bijnaam.
De Blue Band Bajes.
Heet zo vanwege de blauwe band over het beton.
We hebben hem daar vorig jaar opgezocht.
Voor ons boek ‘De jongens van De Corridor’.
Want Aarntzen heeft ook een verleden bij het penitentiair trainingskamp in Zeeland.
Hij kreeg de opdracht om er de lichten definitief uit te doen.
Hetgeen officieel per 1 januari 2006 gebeurde.
In de Blue Band, die hij nu gaat verlaten, durfde hij te experimenteren.
Zijn komende bajes stond als geharnast bekend.
‘Vught is tucht’, zo mompelden de gedetineerden in den lande.
Niemand wilde naar Vught.
Maar dat credo geldt al even niet meer.
Al blijft de EBI natuurlijk een verhaal apart.
Afgelopen weekeinde was de adjunct van Vught – en weldra dus van Aarntzen – onze gast.
In Veghel, in de bibliotheek, tijdens een lezersmiddag.
Joep Adank.
Hij heeft ook in Zeeland gewerkt.
Waarmee de leiding in Vught, die meer koppen telt, toch wat Corridor kleurt.
André Aarntzen vertelde ons vorig jaar nog een aardige anekdote.
Die heeft het boek niet gehaald.
Ging over de tijd dat hij deel uitmaakte van de gevangenisdirectie in Grave.
Daar zat ook Siem Wulfse.
Niet in de directie maar in de cel.
Voormalige sterkste man van Europa, één van de jongens van de Corridor.
Vriend en bodyguard van die andere André, juist ja Hazes.
Wulfse vulde zijn tijd in Grave creatief in.
Hij trouwde er.
En Hazes meldde zich als bruiloftsgast.
De reeds bekende zanger bleek echter geen legitimatie bij zich te hebben.
Waarop de portier droogjes constateerde: ‘U kunt niet aantonen wie u bent’.
‘Je ziet toch dat ik André Hazes ben’, luidde de licht verontwaardigde reactie.
‘Tsja’, zei de ander, ‘dat kunnen ze allemaal wel zeggen’.
‘Bewijst u het maar eens.’
Waarop Hazes zich a capella legitimeerde.
‘Niet André
Aarntzen maar
André Hazes’
Lees hier over gevangenen in de Blue Band Bajes die hun celsleutel kregen.
En hier de boodschap van het ministerie.