Het geluk hing aan onze konten.
Mooie avond.
Na een zon die gloeide en broeide.
Rond achten werd het aangenaam.
Zeker toen we dat terras ontdekten.
Nou ja terras.
Meer prieel.
Zeven tafeltjes in het groen.
Dak van bomen.
Spaarzame verlichting.
Aan de overzijde presenteerde zich de Moezel.
Daar weer achter, tegen de bergflanken, de wijngaarden.

De mijnheer van de bediening had dringende bezigheden.
Zo moest hij zijn eigen wijnglas vullen.
Nog eens.
En daarna een cola inschenken, met een sterke bodem.
Ook voor zichzelf.
Oudere man, grijze haren, zwarte kleren.
Norbert.
Dat hij zo heette ontdekten we pas later.
Zoals we later meer ontdekten.
Namelijk dat het geluk ons vergezelde.
En dat Norbert daarover ging.

Plaats van handeling: Neumagen-Dhron.
Oudste wijndorp van Duitsland.
Volgens de laatste telling 2.263 inwoners.
Dagelijks fietsen enkele tientallen toeristen voorbij.
Al dan niet elektrisch.
Allemaal 50-plus.
Tsja.

Ondertussen wachtten wij op Norbert.
Hij verwaardigde het zich na enige tijd onze kant op te komen.
Keek wat zuinigjes.
Vandaar dat ik naar zijn welzijn informeerde.
Wie geht es?
Schlecht, bromde hij.
Zijn blik ging naar mijn benen.
Daar zat toch echt een broek omheen, dus daar kon het niet aan liggen.
Ze stonden kennelijk in de weg.
Ze bleven in de weg staan zelfs.
Norbert gromde, grauwde.

Maar na dit zonnetje was er een formidabele terrine met eend.
Eend, Moezel, bergflanken, wijnranken, een glas met droog lokaal vocht, Norbert.
Mooie avond hadden wij.
Zij en ik.
Norbert was tegen haar wel wat aardiger dan tegen mij.
Dat begrijp ik dan ook wel weer.
Zij is de leukste van ons twee.

Je hebt geluk gehad, zeiden ze even verderop.
Dat was enkele avonden later.
Ook een restaurant.
Bestierd door Nederlanders aan de Moezel.
Ze serveerden een crème brûlée met een koekje dat Miserable heette.
Daar hebben we iets van gezegd.
Onappetijtelijke naam.

Als Norbert je niet mag, stuurt hij je weg, zeiden die van Miserable.
Krijg je niks te eten.
Wij geloofden het meteen.
Zagen Norbert weer zitten.
Mooi glas aan de lippen.
Gasten? Les Misérables.

Norbert was de
eigenaar
van ons geluk